Saba
Blijf op de hoogte en volg Reini
15 Oktober 2016 | Sint Maarten, Philipsburg
Saba.....
Wat een eiland, eerlijk gezegd weet ik niet wat ik moet beginnen.
In de ochtend werd ik door het meisje waar ik had geslapen bij de ferry naar Saba afgezet. Lekker op z'n caribbisch werd er even naar mijn paspoort gevraagd en deed ik $7 dollar betalen voor de douane. Hier geen lange rijen, geen bagage controles, geen lastige vragen over wat ik daar ga doen.
Mijn backpack kon ik gewoon onder de bank voor mij schuiven en gaan zitten. We werden welkom geheten door de kapitein, de bemanning voorzag ons van en lekker drankje en we verlieten de haven van Simpson Bay.
Na een tocht van negentig minuten, over best wel hogen golven, komen we aan in Fort Bay, Saba.
De haven stelt niet zoveel voor, de uitstraling van het land roepen vraagtekens bij mij op en de douane waren we bijna voorbij gelopen. Uit gewoonte pak je een taxi, de mijne heet LOLLIPOP, die mij naar Windwardside brengt. Om precies te zijn het derde dorp, van de vier die het eiland telt. Eenmaal bij mijn hotel aangekomen staat ik voor de verrassing, dat de receptie nog eens 67 traptreden omhoog ligt. Dit wil dus zeggen dat ik altijd trappen moet lopen, om op mijn kamer te komen. Bij de receptie staat een vriendelijk man op me te wachten. Die me naar mij kamer brengt, nog eens 6 treden. Wat een uitzicht....... maar dat had ik al gezien tijdens mijn taxi rit.
De gastheer vertelt me van alles over het eiland en de mensen, zo ook dat een taxi totaal niet nodig is. Iedereen doet hier liften, ook de locals.
Die middag heb ik in een kroegje een Nederlandse man leren kennen, die ook alleen aan 't reizen was, genaamd Frank. Samen zijn we nog voor zonsondergang een hike gaan doen: The Ladder. Deze hike was prima te lopen lichamelijk dan. Mentaal gezien was hij zwaar. We gingen namelijk eerst afdalen om op onze bestemming uit te komen. Om vervolgens weer naar boven te lopen om op ons beginpunt te eindigen. Maar wat een uitzicht. Een strand met alleen maar stenen en rotsen, met een klein beetje zand om de zee in te kunnen lopen. We waren later op de middag dus we hadden het hele strandje voor onszelf.
Met een lift zijn we terug naar onze hotels gebracht. Waar ik een Nederlands vrouw spreek, Jolien, die hier is om haar PADI te halen. We spreken af om samen een hapje te eten en op stap te gaan. Ja, stappen kan op Saba. Alleen op vrijdag, dan komt het hele eiland naar één en dezelfde kroeg voor een biertje en een dansje. Het was een gezellige avond.
Ik word heerlijk wakker zeker als ik de deur opening maak van mijn kamer en van het uitzicht kan genieten...... vandaag is het een prachtige dag om te gaan snorkelen. Dit is zo mooi, nog vele malen mooier dan snorkelen in Mexico. Ik snap volkomen als mensen zeggen dat dit een van de mooiste plekken is om te snorkelen en te duiken. Het koraal, de vissen, de kwallen, het helder water WAUW...!
Voor morgen spreek ik af om met Jolien en nog een ander Nederlands meisje naar het hoogste punt van Nederland te gaan. Wie dacht dat die berg in Vaals te vinden is, heeft het verkeerd. De hoogste berg van Nederland ligt op Saba, op 877 meter hoogte.
Helaas is het vandaag niet helder, met als gevolg dat de top van de berg in de wolken ligt. Maar we kiezen ervoor om toch naar boven te lopen, in de hoop dat de wolken weg zijn in de tijd dat wij aan 't lopen zijn. Het is ons helaas niet gegunt, na 1uur en 15 minuten komen we in de wolken op de top van de berg. Geen vergezicht maar wel een steen die ons verteld dat we ons doel gehaald hebben. Stiekem is het ook super om een keer midden in de wolken te staan.
Bij terugkomst bij het hotel pakken de meiden hun koffers en gaan terug naar Sint Maarten, ik blijf nog twee nachten. De eerste avond dat ik alleen ben vind ik heerlijk, ik merk dat ik best moe ben van alle activiteiten en indrukken. Dus kies ik voor een avondje Netflix.
Vandaag loop ik naar de andere kant van de berg waar het hotel ligt. Hier komen bijna geen auto's, alleen van de mensen die er wonen. Weer een onweerstaanbaar mooi uitzicht, heerlijk.
Op het moment dat er druppels beginnen te vallen, ga ik terug naar het hotel. Gelukkig zijn mijn benen de traptreden onder tussen gewend en ben ik voor de hemel losbreekt binnen. Wanneer het stopt met regenen is het direct weer warm en lijkt het of er niks gebeurt is. Toch ziet de lucht er iets grijzer uit als de dagen eerder.
Ik besluit om een kijk je te nemen in het dorp, daar ontmoet ik een Nederlands meisje die 7 maanden geleden haar koffers gepakt heeft en naar Saba is gekomen om te komen werken, super vet!
Wat ik niet in de gaten heb is dat het weer flink is gaan regenen. De mensen van de duikschool, waar ik gesnorkeld heb, komen binnen. Hun werkdag zit erop. Met hun drink ik nog een biertje en uiteindelijk ook mijn laatste maaltijd op Saba, aangezien ik niet terug kan omdat het flink regent en hard waait.
Mijn laatste avond wordt afgesloten met de mensen van de duikschool en de locals die ik heb ontmoet op vrijdag, tijdens 'de' stapavond.
Na een paar uurtjes gaat mijn wekker, ik moet mijn backpack nog inpakken en over 30 minuten word ik opgehaald om naar de ferry te gaan. Om 7.00 uur varen we de haven uit, richting Philipsburg, Sint Maarten.
Wat een eiland, eerlijk gezegd weet ik niet wat ik moet beginnen.
In de ochtend werd ik door het meisje waar ik had geslapen bij de ferry naar Saba afgezet. Lekker op z'n caribbisch werd er even naar mijn paspoort gevraagd en deed ik $7 dollar betalen voor de douane. Hier geen lange rijen, geen bagage controles, geen lastige vragen over wat ik daar ga doen.
Mijn backpack kon ik gewoon onder de bank voor mij schuiven en gaan zitten. We werden welkom geheten door de kapitein, de bemanning voorzag ons van en lekker drankje en we verlieten de haven van Simpson Bay.
Na een tocht van negentig minuten, over best wel hogen golven, komen we aan in Fort Bay, Saba.
De haven stelt niet zoveel voor, de uitstraling van het land roepen vraagtekens bij mij op en de douane waren we bijna voorbij gelopen. Uit gewoonte pak je een taxi, de mijne heet LOLLIPOP, die mij naar Windwardside brengt. Om precies te zijn het derde dorp, van de vier die het eiland telt. Eenmaal bij mijn hotel aangekomen staat ik voor de verrassing, dat de receptie nog eens 67 traptreden omhoog ligt. Dit wil dus zeggen dat ik altijd trappen moet lopen, om op mijn kamer te komen. Bij de receptie staat een vriendelijk man op me te wachten. Die me naar mij kamer brengt, nog eens 6 treden. Wat een uitzicht....... maar dat had ik al gezien tijdens mijn taxi rit.
De gastheer vertelt me van alles over het eiland en de mensen, zo ook dat een taxi totaal niet nodig is. Iedereen doet hier liften, ook de locals.
Die middag heb ik in een kroegje een Nederlandse man leren kennen, die ook alleen aan 't reizen was, genaamd Frank. Samen zijn we nog voor zonsondergang een hike gaan doen: The Ladder. Deze hike was prima te lopen lichamelijk dan. Mentaal gezien was hij zwaar. We gingen namelijk eerst afdalen om op onze bestemming uit te komen. Om vervolgens weer naar boven te lopen om op ons beginpunt te eindigen. Maar wat een uitzicht. Een strand met alleen maar stenen en rotsen, met een klein beetje zand om de zee in te kunnen lopen. We waren later op de middag dus we hadden het hele strandje voor onszelf.
Met een lift zijn we terug naar onze hotels gebracht. Waar ik een Nederlands vrouw spreek, Jolien, die hier is om haar PADI te halen. We spreken af om samen een hapje te eten en op stap te gaan. Ja, stappen kan op Saba. Alleen op vrijdag, dan komt het hele eiland naar één en dezelfde kroeg voor een biertje en een dansje. Het was een gezellige avond.
Ik word heerlijk wakker zeker als ik de deur opening maak van mijn kamer en van het uitzicht kan genieten...... vandaag is het een prachtige dag om te gaan snorkelen. Dit is zo mooi, nog vele malen mooier dan snorkelen in Mexico. Ik snap volkomen als mensen zeggen dat dit een van de mooiste plekken is om te snorkelen en te duiken. Het koraal, de vissen, de kwallen, het helder water WAUW...!
Voor morgen spreek ik af om met Jolien en nog een ander Nederlands meisje naar het hoogste punt van Nederland te gaan. Wie dacht dat die berg in Vaals te vinden is, heeft het verkeerd. De hoogste berg van Nederland ligt op Saba, op 877 meter hoogte.
Helaas is het vandaag niet helder, met als gevolg dat de top van de berg in de wolken ligt. Maar we kiezen ervoor om toch naar boven te lopen, in de hoop dat de wolken weg zijn in de tijd dat wij aan 't lopen zijn. Het is ons helaas niet gegunt, na 1uur en 15 minuten komen we in de wolken op de top van de berg. Geen vergezicht maar wel een steen die ons verteld dat we ons doel gehaald hebben. Stiekem is het ook super om een keer midden in de wolken te staan.
Bij terugkomst bij het hotel pakken de meiden hun koffers en gaan terug naar Sint Maarten, ik blijf nog twee nachten. De eerste avond dat ik alleen ben vind ik heerlijk, ik merk dat ik best moe ben van alle activiteiten en indrukken. Dus kies ik voor een avondje Netflix.
Vandaag loop ik naar de andere kant van de berg waar het hotel ligt. Hier komen bijna geen auto's, alleen van de mensen die er wonen. Weer een onweerstaanbaar mooi uitzicht, heerlijk.
Op het moment dat er druppels beginnen te vallen, ga ik terug naar het hotel. Gelukkig zijn mijn benen de traptreden onder tussen gewend en ben ik voor de hemel losbreekt binnen. Wanneer het stopt met regenen is het direct weer warm en lijkt het of er niks gebeurt is. Toch ziet de lucht er iets grijzer uit als de dagen eerder.
Ik besluit om een kijk je te nemen in het dorp, daar ontmoet ik een Nederlands meisje die 7 maanden geleden haar koffers gepakt heeft en naar Saba is gekomen om te komen werken, super vet!
Wat ik niet in de gaten heb is dat het weer flink is gaan regenen. De mensen van de duikschool, waar ik gesnorkeld heb, komen binnen. Hun werkdag zit erop. Met hun drink ik nog een biertje en uiteindelijk ook mijn laatste maaltijd op Saba, aangezien ik niet terug kan omdat het flink regent en hard waait.
Mijn laatste avond wordt afgesloten met de mensen van de duikschool en de locals die ik heb ontmoet op vrijdag, tijdens 'de' stapavond.
Na een paar uurtjes gaat mijn wekker, ik moet mijn backpack nog inpakken en over 30 minuten word ik opgehaald om naar de ferry te gaan. Om 7.00 uur varen we de haven uit, richting Philipsburg, Sint Maarten.
-
15 Oktober 2016 - 19:17
Annemiek:
Klinkt allemaal goed Reini. Fijn dat alles zover goed verlopen is, genieten maar! -
15 Oktober 2016 - 19:50
Pascal, Sylvia, Jannick En Jinthe:
Wat een leuk verhaal zo te lezen heb je al veel gezien en gedaan in een korte tijd groot gelijk...
Wij zij jaloers op jou!!! Ga er lekker een mooie tijd van maken wij zullen zeker je verhalen blijven volgen.....
Veel plezier en geniet ervan!!!
High five van Jannick en Jinthe -
16 Oktober 2016 - 08:39
Hanny:
Fijn om je zo te volgen. Geniet ervan meid. -
16 Oktober 2016 - 12:16
Oma:
Hoi Reini hier zitten we weer met z,n allen aan de vla en ieder een zit aan mijn ding zodat ik het niet meer weet ik hoop dat het goed met je gaat ik meen dat ik al ,n keer een bericht had gestuurd.ikwens je heel veel reis plezier gr Oma -
17 Oktober 2016 - 16:20
Nettie:
Hoi .de eerste week is om en zo te lezen bevalt het je goed. Blijf genieten en beleven. -
21 Oktober 2016 - 15:00
Liss:
Wat n fijn verslag van het mooiere Saba! Veel plezier in Domenica kan niet wachten op je verhalen omdat Domenica onwaarschijnlijk bijzonder is ook! -
24 Oktober 2016 - 19:31
Esther Tilburgs:
Leuk om zo een beetje mee te kunnen kijken. En fijn om te weten dat het je goed gaat, veel plezier verder en we kijken uit naar je volgende verslag groetjes Esther en Frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
